پرسشنامه‌ی مهارت‌های مذاکره‌ی پیره توسط پیره در سال (۱۹۸۱) طراحی‌شده است. این پرسشنامه شامل ۸۰ گویه بسته پاسخ بر اساس طیف پنج‌درجه‌ای لیکرت جمع‌آوری‌شده است و مذاکره را از چهار بعد که شامل سبک واقع‌گرایی، سبک شهودی، سبک هنجاری یا تکلیفی و سبک تحلیلی موردسنجش قرار میدهد.
تست مذاکره‌ی پیره شما را قادر می‌سازد تا علاوه بر آشنایی با سبک مذاکره‌ی خود، با انواع و اقسام سبک‌های مذاکره‌ای آشنا شوید تا بتوانید با توجه به شرایط حاکم بر مذاکره از بهترین و مناسب‌ترین سبک مذاکره استفاده کنید و درنهایت پیروز میدان شوید.
سبک واقع‌گرایی
این سبک بر این اصل مبتنی است که حقایق، بیان‌کننده‌ی همه‌چیز هستند. معمولا سبک مذاکره‌ی افرادی است که در مذاکرات خود از تدابیر زیر استفاده می‌کنند. نشان دادن واقعیت‌ها به شکل بی‌طرف، یادداشت برداری ازآنچه گفته‌شده است، صحبت‌های افراد را دوباره به آن‌ها یادآوری کردن، پرداختن بیشتر به جزئیات، مشارکت با دیگران، برقراری ارتباط میان واقعیت و تجربه، عکس‌العمل آرام و متین، تلاش برای یافتن دلیل و مدرک و بیانات مستند و متکی بر دلیل و مدرک.
سبک شهودی
این سبک بر این اصل استوار است که قوه‌ی تخیل یا تصور می‌تواند هر مسئله‌ای را حل‌وفصل کند. بیان عبارات گرم و هیجان‌انگیز، تمرکز بر کل مسئله یا موقعیت، خیال‌پردازی، تحلیل در موقعیت، استفاده از یک موضوع برای ایجاد ایده‌های متفاوت، تحت‌فشار قرار دادن طرف مقابل و عقب‌نشینی در زمانی دیگر و رسیدن به حقایق در برخی اوقات با کمی خطا.
سبک هنجاری یا تکلیفی
این سبک مذاکره همان چانه‌زنی قلمداد می‌شود. افرادی که از این سبک مذاکره استفاده می‌کنند درواقع در حال به‌کارگیری تدابیر زیر هستند. قضاوتی برخورد کردن، تشخیص و ارزیابی واقعیات منطبق بر ارزش‌های فردی، دادن پیشنهاد چانه‌زنی، متوسل شدن به احساسات و عواطف به‌منظور رسیدن به توافق، تهدید و درگیری، احساس همبستگی و نزدیکی کردن، توجه به ارتباطات فردی و فرآیندهای گروهی و متمرکز شدن بر روی افراد و تعامل با آن‌ها برای مصالحه.
سبک تحلیلی
در این سبک فرض اساسی این است که منطق منجر به نتایج درست می‌شود. افراد با به‌کارگیری این سبک مذاکره به دنبال دلیل هستند. استدلال آوردن برای طرفداری یا مخالفت برای آن‌ها حائز اهمیت است. سازمان‌دهی، هدایت کردن و انجام امور منطقی و منظم اولویت بیشتری برای آن‌ها دارد.
