تجربهی یک مصاحبهی کاری ناموفق تجربهای است که تابهحال برای بیشترمان اتفاق افتاده است. شرایطی که در آن بهشدت آشفته شده و احساس میکنیم باید در مصاحبهمان بهتر حاضر میشدیم. اینکه تواناییهایمان بسیار بیشتر از آنچه ارائه کردیم است و درواقع نتوانستیم در آن مصاحبه بهترین خودمان را به مسئولین گزینش نشان دهیم.
اما چه چیزی باعث میشود حس کنیم مصاحبهی کاری ناموفقی داشتهایم؟ چگونه میفهمیم مصاحبهمان خوب پیش رفته است یا نه؟ در برخی مواقع، پیبردن به اینکه مصاحبه خوبی داشتهایم یا نه کمی دشوار است. به همین دلیل در ادامه بارزترین نشانههای یک مصاحبهی ناموفق را ذکر میکنیم تا بیشتر از یک مصاحبهی ناموفق نداشته باشیم.
نشانههای یک مصاحبهی کاری ناموفق
در یک مصاحبهی کاری ناموفق، جلسه مصاحبه کوتاه خواهد بود:
زمانیکه مصاحبهکننده سؤالات را به سرعت مطرح کرده و زمان مصاحبه را کوتاه میکند، احتمالا قرار نیست وقتش را با شما تلف کند. برای یک مصاحبه خوب تقریبا ۳۰ دقیقه زمان لازم است؛ پس اگر در مصاحبهتان دربارهی بیشتر تجربیات خود صحبت نکردید، بیشک مصاحبهی ناموفقی را پشت سر گذاشتهاید.
البته این را نیز در نظر بگیرید که در بعضی مواقع نیز مصاحبه کننده آنقدر شما را برای شغل مناسب میداند که دیگر وقت خودش را با مصاحبه تلف نمیکند و تصمیم خود را برای گزینش شما با همان چند سؤال اولیه اطمینان حاصل میکند.
در مصاحبه کاری ناموفق ارتباط چشمی وجود ندارد:
ارتباط چشمی یکی از مهمترین موارد در یک مصاحبهی موفق است. پس اگر این ارتباط از طرف شما یا از طرف مصاحبه کننده با شما برقرار نشده است احتمالا مصاحبهی کاری ناموفقی را تجربه کردهاید.
چراکه عدم برقراری ارتباط چشمی از جانب شما علاوه بر بیادبی نشانگر بیمیلی شما به حضور در آن مکان نیز هست و عدم برقراری ارتباط چشمی از جانب مسئول گزینش به معنی عدم علاقهی او برای ارتباط گرفتن با شما و بودن در آن مکان است، در این شرایط ممکن است مصاحبه کننده گزینهی موردنظر خود را از بین داوطلبین قبل از شما انتخاب کرده باشد و این مصاحبه را بیشتر برای حفظ حق و حقوق شما و احترام انجام میدهد.
ترک مصاحبه توسط مصاحبه کننده:
در مصاحبه هیج بهانهای برای ترک اتاق یا محل مصاحبه وجود ندارد مگر تهیهی کپی از رزومهی شما!
پس اگر مسئول گزینش بیدلیل اتاق را ترک کرد و برای ادامه نیز بازنگشت به احتمال زیاد مصاحبهی شما خوب پیش نرفته و مصاحبه کننده مایل به اتمام مصاحبه نیز نیست. این اتفاق در مصاحبهی تلفنی نیز همین معنی را میدهد، اینکه ناگهان و بدون هیچ توضیحی در حالت انتظار قرار بگیرید به معنی مصاحبهی کاری ناموفق است.
یک واکنش عجیب توسط مصاحبهگر:
شاید شما هم این را تجربه کرده باشید که در هنگام مصاحبه بعد از پاسخ به یک سؤال یا گفتن جملهای واکنش عجیبی مثل پشت چشم نازک کردن یا تعجبی ناشی از “این چه جوابی است؟” یا حتی پوزخند زدن از جانب مصاحبه کننده دریافت کنید و سنگینی جو به وجود آمده پس از آن شما را تا آخر مصاحبه معذب کند. پس از این موقعیت بپذیرید که مصاحبهی خوبی نداشتهاید.
اما دلسرد نشوید. هیچکس دوست ندارد در جایی استخدام شود که از همان لحظهی مصاحبه با نگاه سرزنشگر یا پوزخند مسئول گزینش مواجه شده باشد، قطعا موقعیتهای بهتری در انتظار شماست.
عدم تمرکز مصاحبه کننده:
نشانهی دیگری که از مصاحبهی کاری ناموفق شما حاکی است آن است که حواس مصاحبهکننده از شما و مصاحبه پرت شده باشد و توجهش را هر چیزی غیر از شما جلب کرده باشد.
کسل و بیعلاقه شدن مصاحبه کننده به ادامهی مصاحبه نیز میتواند نشان از مصاحبهای ناموفق باشد، این واکنش ممکن است به دلیل طولانی بودن پاسخهای شما یا صحبت در مورد مسائل بیمورد و نامربوط، که از نظر او هیچ ربطی به شرکت و گزینش او ندارد ناشی شده باشد.
در این هنگام شما به جای ادامه دادن به توضیحاتتان سعی کنید او را به صحبت و توضیح در مورد سؤالهایتان دعوت کنید و علاقه خود را به شرکت و شغل موردنظر نشان دهید، به عبارتی چیزهایی را بگویید که او دوست دارد آنها را بشنود. اگر راههای انتخابیتان با شکست مواجه شد، آن مصاحبه را بهعنوان یک تجربه درنظر بگیرید.
عدم توضیح در مورد مراحل بعد:
در پایان مصاحبهها، مسئول گزینش درباره مصاحبه مجدد، مرحله بعد، آزمون یا کار آزمایشی توضیح میدهد. اگر در مورد مراحل بعدی با شما صحبت نکردهاند و نگفتهاند چه مرحلهای پیشروی شماست، پس احتمالا در مراحل پس از آن نقشی نخواهید داشت. میتوانید این سؤال را خودتان مطرح کنید تا ببینید آیا برای رسیدن به شغل فرصتی دارید یا خیر.
عدم برقراری ارتباط:
اینکه بتوانید با مصاحبهگر ارتباط مؤثر برقرار کنید، از نشانههای مهم یک مصاحبهی موفق است. اگر خود را در حال کار کردن با آنها تصور کردید، از گفتوگو و مصاحبه لذت بردید و با آسودگی از آنجا خارج شدید باید بدانید که مصاحبهی موفقی را تجربه کردهاید.
اما اگر حس ناخوشایند و سنگینی نسبت به مصاحبه داشته و پس از خارج شدن از مصاحبه حس کردید درحال خفه شدن بوده و نمیتوانستید نفس بکشید پس روند مصاحبه آنگونه که باید نبوده است، این احساس را نادیده نگیرید.
پژوهشهای پروفسور آلبرت مهرابیان، در کتاب “پیامهای خاموش” نشاندهندهی این است که «ارتباطات بیشتر بهصورت غیرکلامی انجام میشود و فقط ۷٪ آن واژههایی است که گفته میشود.» پس اگر نتوانستهاید با مصاحبهکننده ارتباط برقرار کنید، نتوانستهاید نظر او را به عنوان یک همکار جلب کنید و مصاحبهی ناموفقی را پشت سر گذاشتهاید.
مطرح نکردن پرسش توسط شما:
به یاد داشته باشید که نپرسیدن سؤال نشانهی دانایی و کامل بودن اطلاعات شما نیست بلکه ممکن است نشان دهندهی آن باشد که شما علاقهای به آن موقعیت شغلی ندارید و اصلا نمیخواهید بدانید که چه چیزی در آن شرکت انتظار شما را میکشد. پس حتی در صورت کامل بودن توضیحات مصاحبهکننده نیز سعی کنید چند سؤال دربارهی شغل یا شرکت مورد نظر بپرسید.
پرسیدن سؤالهای عجیب:
مصاحبهها معمولا ساختار و الگوی مشابهی دارند و سؤالات متداولی در آن مطرح میشوند. اگر مواردی خارج از موضوع، مانند «آیا شما زیاد به مهمانی میروید؟» یا «چگونه با تبعیض در محل کار مقابله میکنید؟» پرسیده شد، یعنی مصاحبهکننده میخواهد با مطرحکردن این سؤالات شما را از دور خارج کند. اگر هیچیک از سؤالات درباره مهارت و دانش شما در این صنعت نبود، فقط این مصاحبه را بهعنوان یک تجربه بد به یاد داشته باشید.
مطرح نکردن سؤال درباره مهارتها و تجربیاتتان:
در یک مصاحبه برای پیبردن به مناسب بودن یا مناسب نبودن شما برای یک موقعیت شغلی سؤالاتی را دربارهی مهارتها و تجربیاتتان مطرح میکنند. حال اگر در مصاحبهای در مورد هیچکدام از تواناییها و مهارتهایتان از شما نپرسیدند، میتوان دریافت که به استخدامتان تمایلی ندارند. هدف اصلی مصاحبه آگاهی مسئولین گزینش از تواناییها و مهارتهای شماست پس اگر تلاشی در جهت آگاهی از این موارد نشد احتمالا مصاحبه بهخوبی پیش نرفته است.
صحبت نکردن درباره ی میزان دستمزد:
مصاحبهای که بهخوبی پیش میرود،حتما سؤال دربارهی دستمزد مورد انتظار نیز بخشی از آن است. زیرا میخواهند بدانند که انتظارات شما با مبلغ پیشنهادی آنها همخوانی دارد یا خیر. اگر به حقوق و دستمزد اشارهای نشده باشد، بیشتر به این دلیل است که قصد ندارند موقعیتی را به شما پیشنهاد دهند.
ندادن اطلاعات درباره موقعیت شغلی:
یک مصاحبه شغلی با ارائه اطلاعاتی درباره موقعیت شغلی موردنظر و شرکت آغاز میشود؛ درصورتی که این اتفاق نیفتد، زنگ خطر به صدا درمیآید. اگر مصاحبهکننده هنگام مصاحبه هیچ توضیحی درباره وظایف شرح نداد، بهراحتی میتوان گفت که آنها قصد ندارند شما را استخدام کنند.
سخن آخر
بسیار پیش آمده که بعد از یک مصاحبهی کاری احساس کردهایم که بدتر از این نمیتوانست بشود! اما واقعیت این است که بیشتر ما تا زمانیکه یک مصاحبهی بد را تجربه نکنیم نمیتوانیم یک مصاحبهی عالی داشته باشیم. مصاحبههای ناموفق نکات بسیاری را به ما میآموزند؛ به ما کمک میکنند تا درک کنیم که میخواهیم در چه شغلی کار کنیم، با چه نوع افرادی کار کنیم و به چه مهارتهایی نیاز داریم و باید آنها را تقویت کنیم.
پس اگر مصاحبهی ناموفقی داشتید لازم نیست غمبرک زده و ناامید شوید. دلایل ناموفق بودن مصاحبهتان را بررسی کنید و سعی کنید با شناسایی و برطرف کردن آنها مصاحبههای بعدی را به بهترین شکل انجام دهید.